แม่เป็นผู้ที่ประเสริฐที่สุดในชีวิต
ตอนแม่อุ้มท้องแม่ไม่เคยบ่น แม่เฝ้าทะนุถนอม แม่ต้องอดทน
ต้องคอยกินอาหารที่มีประโยชน์ต่อลูก
เพื่อเวลาที่ลูกกำเนิดมาลูกจะได้มีสุขภาพที่แข็งแรง ด้วยความรักที่แม่มีให้ ไม่มีใครเปรียบเทียบได้ แต่วันเกิดของเราๆกับไปฉลองวันเกิดกับเพื่อนๆซึ่งเราลืมไปว่าเป็นวันที่แม่เจ็บปวดที่สุด แม่คือครูคนแรกของลูกๆ คอยฝึกฝน
คอยพร่ำสอน คอยชี้นำแนวทางที่ดีให้กับลูกๆ ยามลูกมีความสุขแม่ก็สุขตามลูก ยามลูกทุกข์
ลูกเศร้าโศก ลูกเสียใจ แม่จะระทมยิ่งกว่า ยามลูกเจ็บแม่อยากเจ็บแทนลูก ยามลูกป่วยไข้แม่อดหลับอดนอนเพื่อเฝ้าไข้ลูก ยามที่แม่ไม่สบายก็เช่นกัน ลูกๆควรดูแลท่านเหมือนที่ท่านดูแลเรา ถึงแม่จะลำบาก
จะทำงานหนักแค่ไหนแม่ไม่เคยท้อ เพียงเพื่ออยากให้ลูกเติบโตมาเป็นคนดี มีงานมีการทำที่ดี มีอนาคตที่สดใส มีครอบครัวที่มั่นคง เพราะแม่กลัวลูกจะด้อยกว่าคนอื่น จะมีคนมาดูถูก เหยียดหยาม
แม้แม่ไม่มีข้าวจะกินแม่ก็เสียสละให้ลูกได้ เพื่อให้ลูกกินอิ่ม วันไหนที่ลูกประสบความสำเร็จในชีวิต วันนั้นแม่จะมีความสุขที่สุด เพราะฉะนั้นลูกทุกคนอย่าทำให้แม่ต้องผิดหวังในตัวลูกๆ ในบางครั้งลูกจำเป็นต้องใช้เงิน แต่แม่มีเงินเพียงน้อยนิดแม่ก็ต้องไปหยิบยืมเงินเพื่อให้ลูกได้มีเงินใช้ตามที่ลูกต้องการ สิ่งใดที่เราช่วยผ่อนเบาภาระแม่ได้ แม่เปรียบดังร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกๆ ยามลูกสิ้นหวัง ยามลูกท้อแท้
ยามลูกมีปัญหามากมายเข้ามาในชีวิต
แม่จะคอยให้คำปรึกษาที่ดีแก่ลูกๆ จะคอยให้กำลังใจ จะคอยอยู่เคียงข้างลูกๆเสมอ สิ่งที่แม่พร่ำบ่นลูกๆในทุกๆวัน เพราะแม่รัก
แม่เป็นห่วง

ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น